വെറുതെ ചില വരികള്‍,...

കുറേ നേരമായി ഈ ഇരുപ്പു തുടങ്ങിയിട്ട്.
ലാപ്ടോപ്പിനു മുന്‍പില്‍.....,.
ഉദ്ദേശം വേറൊന്നുമല്ല.........
എന്തെങ്കിലും എഴുതാം എന്നത് തന്നെ.
പക്ഷെ...............

എന്തുകൊണ്ടോ വാക്കുകൾക്കു വല്ലാത്ത ദൗർലഭ്യം.
എവിടെ തുടങ്ങണം എന്നറിയില്ല.. എന്ത് എഴുതണം എന്നറിയില്ല.
വല്ലാത്ത വീർപ്പുമുട്ടൽ.
എഴുതാൻ അതിയായ ആഗ്രഹവുമുണ്ട്.
പ്രശ്നം എഴുതാനുപയോഗിക്കുന്ന മാധ്യമത്തിന്റെതാണോ എന്നായിരുന്നു ആദ്യം സംശയം.
പേനയും പേപ്പറും കൈയിലെടുത്തു.
പക്ഷെ...
ഫലമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.
അപ്പോൾ അതല്ല വിഷയം.
മനസ്സില് എന്തൊക്കെയോ അവ്യക്തമായ ചില ആശയങ്ങൾ.
ഒന്നും ക്രമീകരിക്കാനാകുന്നില്ല.
എഴുതണമെന്ന അതിയായ മോഹം മനസ്സിൽ ഉണ്ട്.
മുൻപ് ഞാൻ ഇങ്ങനെയായിരുന്നില്ല..
വ്യക്തമായ കാഴ്ച്ചപ്പാടോടെയെ എഴുത്തിനെ സമീപിക്കാറുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ... എഴുതിക്കഴിയുമ്പോൾ മനസ് ശാന്തമാകും.
വല്ലാത്ത സന്തോഷം തോന്നും.
ഒരു വരി പോലും എഴുതാനാകാതെ എന്റെ മനസ് മരവിച്ചു പോയതെന്തേ?
എവിടെയാണ് പിഴവ് പറ്റിയത്?.
വർഷങ്ങൾ പിന്നിലേക്ക്‌ പോകുമ്പോൾ......
വായനയെ സ്നേഹിച്ച, എഴുത്തിനെ സ്നേഹിച്ച ഒരു കൊച്ചു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ മുഖം മനസ്സിൽ തെളിയുന്നു.
സ്കൂൾ ലൈബ്രറിയിൽ നിന്നും മുടങ്ങാതെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന...
മനസിലെ ആശയങ്ങൾ ഡയറിയിൽ മുടങ്ങാതെ കുറിക്കുമായിരുന്ന ആ പെണ്‍കുട്ടിയിലേക്ക് മനസ് അറിയാതെ മടങ്ങിപ്പോകുന്നു.
ഒരിക്കൽക്കൂടി അങ്ങനെ ആകാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ.
അഞ്ചു വർഷത്തെ ഇടവേള..
വല്ലാണ്ട് മാറ്റം വന്നിരിക്കുന്നു.
ചിന്തകൾക്കും ആശയങ്ങൾക്കും.
എങ്ങനെയൊക്കെയോ നഷ്ടമായ ആ പഴയ കാലം ഒരിക്കൽക്കൂടി
കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ...